ویژگی‌های کفش‌های پیاده‌روی خوب

از کتونی‌های کهنه برای دویدن یا پیاده‌روی استفاده نکنید. زیرا نه تنها آسایش و راحتی مورد نیاز پایتان را برآورده نمی‌کند، بلکه منجر به درد پا یا کمر خواهد شد. کفش‌های پیاده‌روی نسبت به کفش‌های ورزشی معمول مزایای بیشتری دارند، زیرا آنها به طور خاص برای پیاده‌روی تولید می‌شوند. در هنگام خرید کفش‌هایتان به ویژگی‌های زیر توجه داشته باشید.

مشخصات بیرونی

لایه بیرونی در واقع کف کفش پیاده‌روی محسوب می‌شود. یک کفش پیاده‌روی با کیفیت، زیر کفه‌اش دو نوع پوشش پلاستیکی دارد: لاستیک کربن و لاستیک دمیده. لاستیک کربن سفت و سنگین است، در حالی که لاستیک دمیده سبک تر، نرم‌تر و قابل انعطاف است.

کفش‌های پیاده‌روی خوب، شیارهای فشرده و لژ دارند. شیارهای فشرده به صورت افقی در جلوی لایه بیرونی قرار می‌گیرند. وقتی در حال راه رفتن یا دوین هستید آنها باعث انعطاف پذیری بیشتری در پا می شوند. لژ یک قسمت خارجی و یک قسمت داخلی را در لایه بیرونی ایجاد می‌کند. همچنین باعث کارآمدی بیشتر پاشنه تا نوک انگشت پا می‌شود.

ویژگی‌های لایه میانی

لایه میانی در واقع ماده جذب شوک بین لایه بیرونی و بالایی کفش است. این لایه بخش مهمی از کفش پیاده‌روی محسوب می‌شود، زیرا ساختار و مواد تشکیل دهنده روی انعطاف‌پذیری کفش تاثیر می‌گذارد و از آن حفاظت می‌کند. معمولا در کفش‌های پیاده‌روی خوب دو نوع انعطاف پذیری وجود دارد.(اتیلن وینیل استات) یا  ای وی اِی یک بالشتک سبک ولی با ثبات و دوام محدود است. پلی اورتان بالشتکی متراکم‌تر و پایدار است، و همین امر باعث سنگینی آن می‌شود. کفش های مختلف با لایه های میانی متفاوت را امتحان کنید، زیرا در این صورت متوجه تفاوتشان خواهید شد.

هنگامیکه به دنبال ثبات کلی در یک کفش پیاده‌روی هستید، به دنبال مواد سفت در لایه میانی باشید. این مواد در قسمت داخلی یا میانی کفش به منظور جلوگیری ازچرخش درونی بیش از حد پا است. همچنین ممکن است در قسمت میانی کفش ،مواد متراکم سنگین‌تری وجود داشته باشد تا پایداری آن را افزایش دهد. اگر یک کفش پیاده‌روی با انعطاف پذیری ای وی اِی را انتخاب کنید، این گزینه می‌تواند یک ویژگی مثبت چشم‌گیر محسوب شود. اگر نسبت به مواد استفاده شده در کفش های پیاده روی اطمینان ندارید، از فروشنده بپرسید.

ویژگی‌های لایه‌ی رویی کفش

رویه؛ قسمت بیرونی کفش پیاده‌روی است. مواد تشکیل دهنده این کفش‌های پیاده‌روی، توری سبک و چرم سنگین است. این مواد پایداری، راحتی و تناسب را فراهم می‌کنند. ویژگی‌های این کفش‌های پیاده‌روی عبارتند از: قالب، فضای انگشتان، پاشنه جلویی و پاشنه عقبی.

قالب، شکل کفش پیاده‌روی است. کفش‌های پیاده‌روی سه شکل متفاوت دارند: صاف، نیمه منحنی و منحنی. تنوع این اشکال متفاوت با توجه به اینکه چقدر با شکل پای شما مطابقت دارند، مشخص می‌شود. فضای انگشتان، در واقع قسمت جلویی کفش است که باید راحتی و آسایش را برای پایتان به ارمغان بیاورد. هرگز کفش‌های پیاده‌روی که فضای انگشتان تنگ است را نپوشید چرا که می‌تواند باعث درد و گرفتگی شود. بین بزرگترین انگشت پا و فضای جلوی کفش باید حدود یک سانت (یا به اندازه عرض شصت پا) فاصه وجود داشته باشد. پاشنه‌های جلویی از موادی تشکیل می‌شوند که باعث تقویت و ثبات بیشتر می‌شود. ممکن است کفش‌ها از نظر پایداری و سختی در درجه‌های مختلف قرار بگیرند. در نهایت، شیار موجود در پاشنه‌ی کفش با ایجاد تناسب مطمئن، تاندون پاشنه را از کشیدگی یا پارگی محافظت می‌کند.